فلاش تانک توالت و کاربرد آن

فلاش تانک به چه معناست؟

فلاش تانک مخزنی است که حاوی آب یا نوع دیگری از سیال است. مایع موجود در فلاش تانک در فواصل دوره ای برای تمیز کردن تجهیزات یا تمیز کردن خود مخزن آزاد می شود. مخازن فلاش معمولاً مایع کافی برای تمیز کردن کامل هر چیزی را که قرار است شستشو شود در خود نگه می دارد.

فلاش تانک ها در اشکال و اندازه های مختلفی در دسترس هستند. یک فلاش تانک را می توان از طریق ابزارهای مکانیکی با یک اهرم یا اسلاید تخلیه کرد. تانک های فلاش را می توان از طریق تایمرها و شیرهای کنترل شده الکتریکی نیز تخلیه کرد. معمولاً در مواقعی که نیاز به شستشوی مکرر است از عملیات خودکار استفاده می شود.

فلاش تانک اغلب با کمک یک بالک، یک نوع خاص از شیر، پر می شود. هنگامی که مخزن خالی می شود، بالک فرو می رود و دریچه را باز می کند تا آب وارد مخزن شود. همانطور که مخزن پر می شود، شناور بالا می رود و در نهایت بالای یک نقطه شناور خاموش می شود و جریان آب را متوقف می کند. این اجازه می دهد تا مخزن به سرعت و به طور خودکار پر شود.

برخی تغییرات در طراحی پایه فلاش تانک وجود دارد. برخی از شرکت‌ها مخزن فلاش دوگانه می‌سازند که به افراد امکان می‌دهد میزان آب آزاد شده در هر شستشو را انتخاب کنند. برای کارهای فلاشینگ سبک، فقط  یک مخزن فعال می شود، در حالی که برای موقعیت های سنگین، هر دو مخزن را می توان خالی کرد. این امر با کاهش میزان آب مصرفی در فلاش های سبک باعث صرفه جویی در مصرف آب می شود و در عین حال آب کافی برای پاکسازی کامل توالت پس از اجابت مزاج فراهم می کند. مخزن همچنین می تواند برای تغییر مقدار آب در خود تنظیم شود که می تواند به عنوان یکی دیگر از اقدامات صرفه جویی در آب مورد استفاده قرار گیرد.

رایج ترین مشکلی که با فلاش تانک ظاهر می شود نشتی است. با گذشت زمان، روکش ها و واشرها تمایل به کوچک شدن و تغییر شکل دارند، که می تواند مقداری تراوش کند ، رسیدگی به نشتی مهم است زیرا می تواند آب هدر رفته زیادی تولید کند. علاوه بر این، نشتی می تواند باعث جمع شدن آب در اطراف مخزن شود و به طور بالقوه کف را پوسیده و مشکلات دیگری را ایجاد کند. برخی از نشانه هایی که نشان می دهد مخزن فلاش نشتی دارد عبارتند از: آب در اطراف مخزن و صدای جاری شدن آب در مخزن زمانی که اخیراً شستشو نشده است.

برای تعمیر مخزن فلاش نشتی، لازم است منبع آب مخزن را خاموش کنید. معمولاً یک دریچه قطع کننده روی زمین نزدیک مخزن وجود دارد. سپس، مخزن باید تخلیه شود تا پاک شود. با خشک شدن مخزن، قسمت نشتی را می توان جدا کرد و با یک قطعه جدید جایگزین کرد. اکثر فروشگاه‌های مخصوص فلاش تانکها ، اتصالات پایه فلاش تانک را دارند  و این اتصالات بسیار عمومی هستند، بنابراین یافتن موردی که متناسب با یک مخزن خاص باشد، دشوار نیست.

 یک توالت فلاش معمولی یک کاسه سرامیکی ثابت است که به یک زهکش متصل می شود. پس از استفاده، کاسه با جریان سریع آب به داخل کاسه تخلیه و تمیز می شود. این فلاش ممکن است از یک مخزن اختصاصی (مخزن)، یک لوله آب پرفشار که توسط یک شیر فلاش کنترل می شود، یا با ریختن دستی آب در کاسه جریان یابد. مخازن و سوپاپ ها معمولاً توسط کاربر، با فشار دادن یک دکمه، فشار دادن یک دسته، کشیدن یک اهرم یا کشیدن یک زنجیر، کار می کنند. آب توسط یک لبه فلاشینگ قالبی در اطراف بالای کاسه یا توسط یک یا چند جت به اطراف کاسه هدایت می شود، به طوری که تمام سطح داخلی کاسه با آب شسته می شود.

شستشوی مکانیکی از مخزن

یک توالت معمولی دارای یک مخزن ثابت در بالای کاسه است که حاوی حجم ثابتی از آب می باشد. با اجرا کردن دستور تخلیه  بخشی از محتویات مخزن (معمولاً در 3 تا 6 لیتر، 3⁄4 تا 11⁄2 گالن) به سرعت در کاسه توالت تخلیه شود و باعث جارو یا مکیدن محتویات کاسه شود.

 آب ممکن است از طریق یک یک سیفون تخلیه شود. معمولاً یک شناور به دستگاه پر کردن مجدد فرمان می دهد.

شستشوی مکانیکی از منبع آب با فشار بالا

توالت‌های بدون مخزن اغلب از طریق یک شیر فلاش ساده یا «فلاشومتر» که مستقیماً به منبع آب متصل است، شستشو می‌شوند. اینها به گونه ای طراحی شده اند که با فشار دادن اهرم یا دکمه و سپس رها شدن، حجم محدودی آب را به سرعت تخلیه کنند.

فلاش تانک ها

مخازن فلاش  معمولاً دارای مکانیزمی برای رهاسازی آب از مخزن و یک دریچه اتوماتیک هستند که امکان پر شدن خودکار مخزن را فراهم می کند.

تاسیسات قدیمی‌تر، که به عنوان "ترکیب مجموعه بالا" شناخته می‌شوند، از یک مخزن سطح بالا استفاده می‌کردند که بالاتر از ارتفاع سر نصب می‌شد، که توسط یک زنجیر کششی متصل به یک اهرم فلاش روی مخزن فعال می‌شد. هنگامی که ترکیبات مدرن تری از مخزن و کاسه به عنوان سرویس بهداشتی جدیدتر برای اولین بار معرفی شد. نسخه‌های مدرن دارای یک مخزن سطح پایین با ظاهری مرتب‌تر با اهرمی هستند که کاربر می‌تواند مستقیماً به آن برسد، یا یک مخزن با کاسه  نزدیک که حتی پایین‌تر است و مستقیماً به کاسه ثابت می‌شود. در دهه‌های اخیر، ترکیب مخزن/کاسه جفت‌شده نزدیک به هم به محبوب‌ترین سیستم مسکونی تبدیل شده است، زیرا توسط مهندسان سرامیک دریافته‌اند که طراحی بهبود یافته آبراه روشی مؤثرتر برای افزایش عملکرد شستشوی کاسه نسبت به نصب مخزن بالا است.

شیر پرکن مخزن

شیر بالک یا شناور اغلب برای تنظیم پر شدن مخزن استفاده می شود. هنگامی که سطح سیال کاهش می یابد، شناور پایین می آید و دریچه باز می شود و اجازه می دهد آب بیشتری وارد شود. هنگامی که شناور به موقعیت "پر" رسید، بازو دوباره شیر را فشار می دهد.

دریچه های پرکننده مخزن در تمام توالت های به سبک و مدل مخزن بستگی دارد. شیرها دارای دو طرح اصلی هستند: طرح شناور جانبی و طرح شناور متحدالمرکز. طرح شناور جانبی بیش از صد سال است که وجود داشته است. طراحی متحدالمرکز تنها از سال 1957 وجود داشته است اما به تدریج نسبت به طرح شناور جانبی محبوب تر می شود.

طراحی شناور جانبی از یک شناور در انتهای یک اهرم برای کنترل شیر پرکننده استفاده می کند. شناور معمولاً شبیه یک توپ است، بنابراین مکانیسم اغلب یک سوپاپ توپ یا یک توپک نامیده می شود  این شناور در ابتدا از ورق مس ساخته شده بود، اما اکنون معمولاً پلاستیکی است. شناور در یک طرف برج یا ورودی شیر اصلی در انتهای یک میله یا بازو قرار دارد. همانطور که شناور بالا می رود، بازوی شناور نیز بالا می رود. بازو به شیر پرکننده متصل می شود که جریان آب را به مخزن توالت مسدود می کند و هنگامی که شناور به ارتفاع تعیین شده رسید، آب را قطع می کند. این یک سطح ثابت را در مخزن حفظ می کند.

شیر شناور متحدالمرکز

یکی از انواع شیر شناور متحدالمرکز. دریچه شناور متحدالمرکز هنگامی که سطح سیال کم است باز می شود و اجازه می دهد سیال بیشتری وارد شود هنگامی که سطح سیال به سطح کامل باز می گردد، شیر بسته می شود.

شیر پرکننده شناور جدیدتر شامل یک برج است که توسط یک مجموعه شناور پلاستیکی احاطه شده است. عملکرد در غیر این صورت مانند یک شیر پرکننده شناور جانبی است، حتی اگر موقعیت شناور تا حدودی متفاوت باشد. به دلیل چیدمان فشرده تر، تداخل بین شناور و سایر موانع (عایق مخزن، شیر فلاش و غیره) تا حد زیادی کاهش می یابد، بنابراین قابلیت اطمینان افزایش می یابد. دریچه پرکننده شناور همچنین به گونه ای طراحی شده است که به طور خودکار هنگام نشتی در مخزن به کاربران سیگنال می دهد، با ایجاد سر و صدای بسیار بیشتر در هنگام وجود نشتی نسبت به شیر پرکن شناور جانبی سبک قدیمی تر، که در هنگام نشتی تقریباً بی صدا است.

شیر فلاش

نسخه‌های دوتایی این طرح با دکمه‌های فشاری به طور گسترده در دسترس هستند. آنها یک سطح آب برای زباله های مایع و سطح بالاتری برای زباله های جامد دارند.

مکانیزم سیفون فلاش

سیفون از یک لوله عمودی تشکیل شده است که لوله فلاش را به یک محفظه گنبدی داخل مخزن متصل می کند. یک دیسک سوراخ شده که توسط یک صفحه یا فلپ انعطاف پذیر پوشیده شده است، در داخل این محفظه تعبیه شده است و توسط یک میله به اهرم فلاش متصل می شود.

فشار دادن اهرم، دیسک را بالا می برد، آب را از بالای سیفون وارد لوله عمودی می کند و جریان سیفونیک را شروع می کند. آب از طریق دیسک سوراخ شده از کنار فلپ عبور می کند تا مخزن خالی شود، در این نقطه هوا وارد سیفون می شود و شستشو متوقف می شود.

مزیت سیفون نسبت به شیر فلاش این است که واشر آب بندی ندارد که می تواند فرسوده شود و باعث نشتی شود، در حالی که انواع دیگر شیرها - فلپر، شیر قطره ای، همیشه پس از چند سال استفاده نشتی دارند و باعث کاهش صرفه جویی در مصرف آب می شوند. به دلیل عدم نگهداری دریچه ها در عمل. غشای سیفون نیاز به تعویض گاه به گاه دارد.

یک توالت با فلاش معمولی از یک کاسه سرامیکی ثابت و یک کاسه مخزن آب تشکیل شده است که به یک زهکش متصل می شود. پس از استفاده، آب با جریان سریع  به داخل کاسه تخلیه و تمیز می شود. این فلاش ممکن است از یک مخزن اختصاصی ، یک لوله آب پرفشار که توسط یک شیر فلاش کنترل می شود، یا با ریختن دستی آب در کاسه جریان یابد. مخازن و سوپاپ ها معمولاً توسط کاربر با فشار دادن یک دکمه، فشار دادن یک دسته، کشیدن یک اهرم یا کشیدن یک زنجیر کار می کنند. آب توسط یک لبه فلاشینگ قالبی در اطراف بالای کاسه توالت یا توسط یک یا چند جت به اطراف کاسه هدایت می شود، به طوری که تمام سطح داخلی کاسه با آب شسته می شود.